با غم خو می گیریم...

بعضی از ما به غمگین بودن، عادت کردیم؛

با غم خو می گیرم و بعد از مدتی غم رو جزیی از خودمون می دونیم؛

گاهی هم میگیم: شخصیت من، این شکلیه، ذاتا آدم غمگینی هستم!!!

غافل از اینکه یه بار منفی و اضافه رو به خودمون اضافه کردیم که همواره بازدارنده ماست؛

بازدارنده از پیشرفت، تفکر و حتی محبت و ارتباط گرفتن با آدم‏ ها...

باید چاره ای کنیم!