اسارت دل...
سه شنبه, ۲۰ مرداد ۱۳۹۴، ۰۸:۲۳ ب.ظ
پیشترها جنگی بود.
دشمن رویارویی بود، تیر وتفنگی بود،
اسارت آن شکلی همه چیزش معلوم است.
هستند جنایتکارانی که بی اینکه جنگی باشد،
آدم را اسیر بگیرند. اسارتهایی که نه تاریخ آغازش پیداست،
نه نام آنکه اسیرت گرفته است.
در خانه ام نشسته ام، اما نه آزاد، که اسیر که گروگان،
اسیر وامی یا مالی یا کسی از نزدیکان
یا آرزوهای بی بنیاد، یا آدمهای کج، یا عشقهای موقتی!
اسیری، اسیری است.
