گاهی وقت ها لازمه بگیم: نمی دونم...

خیلی از نکات رو لازم نیست به آدم ها تذکر بدیم.  

فقط نکاتی رو به اطرافیان تذکر بدیم که مطمئنیم نمیدونن، 

یه انسان بالغ، از شنیدن پیشنهاد ناراحت نمیشه، اما اگه یه نفر دائم زیر ذره بین قرارش بده و نصیحتش کنه..

آدم ها رو از خودمون فراری ندیم.

چون با این رفتار به اون آدم میگیم: تو از فهم خیلی از مسائل عاجزی...

حواسمون باشه اعتماد به نفس آدم ها رو پایین نیاریم...

ما عقل کل نیستیم و توانایی نداریم راجع به همه مسائل نظر بدیم.

گاهی وقت ها لازمه بگیم: نمی دونم

هر کس برادر مؤمنش با او مشورت کند و او صادقانه راهنمائیش نکند، خداوند عقلش را از او بگیرد.

وسایل الشیعه ج17 ، ص208