دل تکانی...

شش چیز را در شش جا قرار دادم...

دلربایی را به او داده ایم...

خدای ابراهیم شاهد است، اگر صد اسماعیل ذبح می کرد،

ابراهیم، رنجش به اندازه رویت گودی قتلگاه حسین(ع) نمی شد...

امان از دل حضرت زینب(س)...

استاد پناهیان...

 

هر چند پای بی رمق او توان نداشت

هر چند بین قافله جانش امان نداشت

بار امانتی که به منزل رسانده است

چیزی کم از رسالت پیغمبران نداشت

یوسف رحیمی...

رحلتشان تسلیت...

وقت طواف دور حرم فکر می کنم، این خانه بی دلیل ترک برنداشته است...

آسمان رقصید و بارانی شدیم

موج زد دریا و طوفانی شدیم

                                                               بغض چندین ساله ی ما باز شد

                                                                                    یا علی گفتیم و عشق آغاز شد

یا علی گفتیم و دریا خنده کرد

عشق ما را باز هم شرمنده کرد

                                                                                یا علی گفتیم و گلها وا شدند

                                                                                عشق آمد قطره ها دریا شدند

یاعلی گفتیم و طوفانی شدیم

مست از آن دستی که می دانی شدیم

ولادت مولا علی (ع) و روز همه پدران و معلمان مبارک...

من و فضای مجازی و تولد ...

یک سال از شروع کار ما در این وبلاگ، گذشت

من و همه بچه های کانون تسنیم، امیدواریم در این مدت،

حداقل، چند لحظه ای شما رو به فکر وا داشته باشیم...

با آرزوی ارائه پست های مفیدتر

آهای اونایی که منتظر یه اتفاقید...

آهای اونایی که منتظر یه اتفاقید تا از ته دل، یه الحمدالله بگید؛

منتظر نباشید...

تجربه نشون میده بعد از رسیدن به آرزوهات، آرزوهای جدیدی تو سرت پیدا میشن،

که باز منتظری تحقق پیدا کنن تا به آرامش برسی...

اگه همینطور ادامه بدیم، تا آخر عمر توی این جاده، منتظریم و طمع آرامش و نمی چشیم...

به قول استاد شجاعی این دنیا مثل یه دریای شور که هر چقدر از این دریا بخوری، تشنه تر میشی...

از خود راضی...

امام هادی علیه السلام:

مَن رَضِیَ عَن نَفسِهِ کَثُرَ السّاخِطونَ عَلَیهِ؛

آن که از خودش راضى شود، ناراضیان از او فراوان گردند.

شهادتشان تسلیت باد...

ارتباط شعور و تحصیلات...

محله ما یک رفتگر دارد، صبح که با ماشین از درب خانه خارج می شوم سلامی گرم می کند و من هم از ماشین پیاده می شوم و دستی محترمانه به او می دهم، حال و احوال را می پرسد و مشغول کارش می شود.

همسایه طبقه زیرین ما نیز دکتر جراح است، گاهی اوقات که درون آسانسور می بینمش سلامی می کنم و او فقط سرش را تکان می دهد و درب آسانسور باز نشده برای بیرون رفتن خیز می کند.

به شخصه اگر روزی برای زنده ماندن نیازمند این دکتر شوم، جارو زدن سنگ قبرم به دست آن رفتگر، بشدت لذت بخش تر از طبابت آن دکتر برای ادامه حیاتم است.

تحصیلات مطلقا هیچ ربطی به شعور افراد ندارد.

پروفسور سمیعی

 

http://basijchapeshloo.mihanblog.com/

ریسمانی میان او و من ...

دل زباله دان نیست...

دلخوری ها زباله اند

و دل زباله دان نیست!

بریزیدشان دور...