دلا یاران سه قسمند گر بدانی
زبانی اند و نانی اند وجانی
به نانی نان بده از در برانش
محبت کن به یاران زبانی
ولیکن یار جانی را نگه دار
به پایش جان بده تا میتوانی...
(مولانا)
مولا جان حرفی نیست
یار شما بودن، از هر نوعی که باشد، دل و جان می خواهد...
چه برسد به یار جانی بودن!
ممنون sskkky جانی به خاطر پیام دلنشینت...
روضه تمام شد و نوای بدرقه پخش شد
اما
انگار روضه از سر گرفته شده بود...
قرارمون چی شد؟
که بی قرار هم باشیم...
ما سالانه میلیاردها تومان پول و میلیاردها ساعت وقت را صرف عزاداری امام حسین(علیه السلام) می کنیم، و آنهایی را که متخصص معصوم زمان خودشان را تنها گذاشتند، لعن می کنیم که اگر آنها این کار را نمی کردند در حال حاضر اوضاع جهان و میلیاردها انسان کاملاً تغییر می کرد. امروز که امام زمان ما دوازدهمین خلیفه الهی تنها، آواره و غریب است از ما درخواست کمک می کند تا موانع ظهور ایشان را برطرف کنیم، این انجام وظیفه رابطه حقوقی است که ما با معصوم داریم.
ما نسبت به اماممان که تنها، آواره، طردشده و غریب بود، چقدر انجام وظیفه کردیم؟
استاد محمد شجاعی
امروز باید عزای حسین را گرفت اما در عصر ما برای حسین یک عزای جدیدی است که در گذشته نبوده است و آن عزای جدید، برای این همه دروغ‌هایی است که درباره حادثه کربلا گفته می‌شود و هیچ کس جلوی این دروغ‌ها را نمی‌گیرد. به این مصیبت حسین بن علی باید گریست نه برای شمشیرها و نیزه‌هایی که در آن روز بر پیکر شریفش وارد شد.
(محدث نوری)
رفقا پیشنهاد می کنم کتاب حماسه حسینی و در اولین فرصت شروع به خوندن کنید.
نکنه شخصیتی که از امام حسین (ع) توی ذهنمون ساختیم (حتی کمی) از واقعیت دور باشه...
امام حسین (ع) در مقابل لشکر دشمن می ایستد و فریاد می کند:
مردم کوفه! آن ناکس، پسر ناکس، آن زنازاده پسر زنازاده، امیر شما، فرمانده کل شما، آن کسی که شما به فرمان او آمدهاید به من گفته است که از این دو کار یکی را انتخاب کن
یا شمشیر، یا تن به ذلت دادن،
آیا من تن به ذلت بدهم؟
هیهات که ما زیر بار ذلت برویم!
ما تن خودمان را در جلوی شمشیرها قرار میدهیم ولی روح خودمان را در جلوی شمشیر ذلت هرگز فرود نمیآوریم.
خدای من که در راه رضای او قدم بر میدارم راضی نیست و میگوید نکن،
پیغمبر (ص) که وابسته به مکتب او هستم، میگوید نکن،
آن دامنهایی که من در آنها بزرگ شدهام،
دامن علی (ع) که روی زانوی او نشستهام به من میگوید تن به ذلت نده …
اللهوف، ص 47
اگر آقا عبدالله رهبر جنگ سخت بودند،
خانم حضرت زینب (س) رهبر جنگ نرم بودند...
کسی که عاشورا را جهانی کرد...
معاویه جوری جنگ نرم کرده بود که وقتی گفتند علی (ع) در محراب ضربت خورده، گفتن علی در محراب چه کار داشته؟ مگر علی (ع) نماز می خوانده؟؟؟
برای دیدن کلیپ کامل بر روی " اثر جهانی یک زن" کلیک کنید...
الف قامت او دال و همه هستی او در کف گودال و سپس آه که «الشّمرُ ...»
برقعی...
یا ابا عبدالله امشب ازت بصیرت میخوایم...
بصیرت یعنی بدونی تو هر موقعیتی، چه رفتاری داشته باشی...
دلم هوای حرم کرده است می‌دانی
دلم هوای دو رکعت نماز بالا سر...
در رثای قهرمان بگریید، برای اینکه احساسات قهرمانی پیدا کنید، برای اینکه پرتوی از روح قهرمان در روح شما پیدا شود و شما هم تا اندازه ای نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید، شما هم عدالتخواه بشوید، شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید، شما هم آزادیخواه باشید، برای آزادی احترام قائل باشید، شما هم سرتان بشود که عزت نفس یعنی چه، شرف و انسانیت یعنی چه، کرامت یعنی چه...
وگرنه رثای یک آدم بیچاره بی دست و پای مظلوم که دیگر گریه ندارد...
اول باید قهرمان بودنش برای شما مشخص بشود...
حماسه حسینی
شهید استاد مطهری
گناه کردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن، فلسفه عاشورا نیست...
گناه کنیم و بعد در مجلسی شرکت کنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد.
گناه آن وقت بخشیده می شود که روح ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد.
اما اینکه از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دو مرتبه دنبال آن گناه برویم،
نشانه این است که روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است.
شهید مطهری...
