چادرت را بتکان...

مثل امواج به دل شوق تلاطم داریم
چادرت را بتکان قصد تیمم داریم؛

برقعی...

تنها...

هیچ سنگی نشود سنگ صبورت ، تنها

تکیه بر کعبه بزن ، کعبه تحمل دارد...

 

برقعی

پر شده است جهان...

 

 قسم به معنی "لایمکن الفرار از عشق"

که پر شده است جهان از حسین سرتاسر

 

برقعی...

علی از آن تو باشد... تو هم از آن علی

بهشت عالم بالا برایت آماده است

حصیر خانه ی مولا به پایت افتاده است

به حکم عشق بنا شد در آسمان علی

علی از آن تو باشد... تو هم از آن علی

چه عاشقانه همه عمر مهربان علی!

 به نان خشک علی ساختی، به نان علی

برقعی...

دلم هوای حرم کرده است، میدانی...

بگو چه شد که من اینقدر دوستت دارم؟

بگو محبت ما ریشه در ازل دارد

 

غلامتان به من آموخت در میانه خون

که روسیاهی ما نیز راه حل دارد

برقعی

جهان، این هیچ سر درگم، فریبم داد با گندم

نشاندی روی زخم کهنه ی من مرهم خوبی

حریمت آشنا کرده مرا با عالم خوبی

 

جهان، این هیچ سر درگم، فریبم داد با گندم

برای دفعه ی چندم نبودم آدم خوبی

 

گریزان از همه دنیا خودم را یافتم این جا

خودم را با بدی هایم کنارت ای همه خوبی

 

سلام به شما که ...

مرهم و زخم در نگاه شماست

 حلقۀ اتحاد خوف و رجاست

بر سر مهربانیِ چشمت

مژه هایی تهاجمی داری

 

با یقین می رسم به این معنی

چارده نور واحدی، یعنی

عشق از هر نظر خودت هستی

 با خودت چه تفاهمی داری

 

کفر را جذبه های لبخندت

چاره ای نیست جز مسلمانی

خنده کن یا مکارم الاخلاق

 معجزات تبسمی داری

حمیدرضا برقعی

شهادتشان تسلیت باد...