آه
و واویلا، که چشمان پیمبر بسته شد
باب وحی و خانۀ زهرای اطهر بسته شد
دست فتنه، باز شد بازوی حیدر بسته شد
هم عزای مصطفی، هم غربت شیرخداست . . .
هر که کسی را در گناهی رسوا کند چنان است که آن گناه
را خود کرده است و هر که مؤمنی را به چیزی سرزنش کند از دنیا نرود تا آن را خود
بکند.
حضرت محمد (ص)