چشمم کور است و کرشمه های تو را نمیبیند؛

چشمم کور است و کرشمه های تو را نمیبیند؛

گوشم ناشنواست و ترنم دف و چنگ و زمزمه ی غزلهای تو را نمیشنود؛

بوی عطر و رنگ سبز تو را حس نمیکنم...

مُهر از قلبم بردار و بینا و شنوایم کن؛

"کلام" در جانم بگذار و "حکمت" از "قلب"م بر زبانم جاری ساز

و مرا برگردان و بپذیر...

 

استاد حسن عباسی

از زبان استاد: کلیک کنید