گناه کردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن، فلسفه عاشورا نیست...
گناه کنیم و بعد در مجلسی شرکت کنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد.
گناه آن وقت بخشیده می شود که روح ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد.
اما اینکه از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دو مرتبه دنبال آن گناه برویم،
نشانه این است که روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است.
شهید مطهری...
گناه میکنم
توبه میکنم
توبه میشکنم
گناه میکنم
توبه ...
خدایا
از این رفت و برگشت ها خسته ام
کمک کن همیشه فقط بیایم
به سمت تو بیایم
اهدنا الصراط المستقیم
http://haramonline88.blogfa.com/
تن من زندان است
و منم زندانی
مانده ام در دل ِ
این کالبد نفسانی
عشق در دام هوس
روح حبس الابد بند
قفس
آدمی زندان است
و من آن مانده به
خواب
تشنه جرعه ای از
صافی ناب
در تکاپوی خیال لب آب
در فراسوی سراب
مانده ام در مرداب
آرزوها ، همه ام نقش
بر آب
آدمی زندان است
و من آن خسته‌ی راه
مانده ام در تک این
تنگ سیاه
نه به راه پیش رفتن
باز است
راه برگشت تباه
غرقه ام غرق گناه
نه کسی می‌خواهد که
خبر گیرد از این چشم به راه
نه کسی می‌آید به
ملاقاتی اعدامی زندان گناه
در شگفتم من از این
بند و قفس
محکمه، حاکم و محکوم
خودم هستم و بس
از چه باشم غمگین ؟
از چه ام دل چرکین ؟
از خدا ؟
یا که از این پیکره‌ی
ننگ از این کوه گناه ؟
من بنایش کردم
