بهم بگو خرافاتی، افراطی، توهمی...
اما امسال اصلا قرار نبود برم؛
همه چیز یهویی شد، باورم نمیشه؛
یعنی باز منِ پر از خطا رو دعوت کردین!!!
خیلی مردین...
فردا عازمم؛
دعاگوی همه رفقا هستم، مخصوصا اونایی که دلشون پر میکشه برای بوی خاک شلمچه و اذان مغرب حسینیه حاج همت، برای پرچم های قرمز طلاییه و نسیم هور...
یا علی...
پیشنهاد میدم به یه موزه سر بزن...
مطمئنم مثل من متحیر میشی؛ نمیخوام تعریف کنم دقیقا چی دیدم، باید خودت ببینی!
موزه دفاع مقدس،
شاید الان بگی: ای بابا، جا از این جذاب تر نبود؟؟؟
اما فکر نکنی 4 تا عکس و گلوله چیدن؛ دنیایی برا خودش...
مدرن و متفاوت از هر چی تا به حال دیدی...
راستی اگه برات مقدور نیست، میتونی بازدید مجازی هم داشته باشی، اما از نزدیک دیدن یه صفای دیگه ای داره...
تهران- میدان ونک - بزرگراه شهید حقانی - انتهای خیابان سرو - روبروی پارک طالقانی - موزه دفاع مقدس و ترویج فرهنگ مقاومت
نه اینکه بگویم قبل از آن از عشق چیزی نشنیده بودم، نه
چیزهایی شنیده بودم، اما برایم ملموس نبود،
گاهی فکر می کردم اداست، گاهی مبالغه و گاهی شاید خرافات...
تا اینکه شما را دیدم،
تا اینکه سرزمینی که شما در آن عاشق شدید را دیدم
قصه از همان جا شروع شد...
آن جا بود که فهمیدم در راه عشق، سر دادن، نه خرافات است و نه هیجان...
فقط عشق است و
انسان بدون این عشق، انسان نیست...
شهیدِ عشق، برایم حمدی بخوان،
خدا را چه دیدی،
شاید؛
مثل تو؛
زنده شدم...
به نام خداوند بخشنده مهربان
خداست که (در جوف زمین) دانه و هسته را می‌شکافد، زنده را از مرده و مرده را از زنده پدید می‌آرد، آن (که چنین تواند کرد) خداست، پس به کجا گردانیده می‌شوید (و نسبت خدایی را به آنان که نتوانند می‌دهید). (95 انعام)
شهید حاج حسین خرازی؛
شهید سید مجتبی علمدار؛
شهید مهدی باکری...
یک ایده ی زیبا: این ایده از سنگر فداک بلند شد…
*از همه عزیزانی که این پست رو می خونند، می خوام که تو وبلاگشون اسم ۳ شهیدی که باهاشون انس دارند رو برای زنده کردن نامشون، توی مطلبی با همین عنوان قرار بدن و از دوستانشون بخوان که همین کار رو انجام بدن... بسم الله... *
فردای دگر دوباره سرگردانیم
تکلیف نهادند و رهایش کردیم
لبریز فریضه و قضایش کردیم
رفتند که عاشقی رعایت بشود
نی ورد زبان گشته و عادت بشود
مرتضی برخورداری
http://hamghafiebabaran.blog.ir/
