نکند محرم رازت نشده باشم!

نکند باز مُحرم تمام شود و مَحرم رازت نشده باشم!

نه، نه، زحمتت نمی دهم؛

امشب می خواهم فقط و فقط خودت را مخاطب قرار دهم...

با توام، دختری از تبار تسنیم،

آری با خودت:

این شب ها حتما میگویی کاش بودم و قدمی برای سیدالشهدا و اهل بیت بزرگوارش برمیداشتم؟

هنوز دیر نشده، بسم الله...

قدمی برای حسین زمانت!

حسینی تنها و غریب...

حسینی بی یار...

اما چه می گویم

بهتر از خودت می شناسمت؛

تو کجا و یار امام زمان کجا...

نه، نه، زحمتت نمی دهم؛

فقط...

می شود گناه نکنی تا

مانع نجات بشریت نباشی؟؟؟

قهرمان و یا ... تو چه فکر می کنی؟؟؟

در رثای قهرمان بگریید، برای اینکه احساسات قهرمانی پیدا کنید، برای اینکه پرتوی از روح قهرمان در روح شما پیدا شود و شما هم تا اندازه ای نسبت به حق و حقیقت غیرت پیدا کنید، شما هم عدالتخواه بشوید، شما هم با ظلم و ظالم نبرد کنید، شما هم آزادیخواه باشید، برای آزادی احترام قائل باشید، شما هم سرتان بشود که عزت نفس یعنی چه، شرف و انسانیت یعنی چه، کرامت یعنی چه...

وگرنه رثای یک آدم بیچاره بی دست و پای مظلوم که دیگر گریه ندارد...

اول باید قهرمان بودنش برای شما مشخص بشود...

حماسه حسینی

شهید استاد مطهری

نه! این فلسفه نیست...

گناه کردن و بعد به نام حسین بن علی بخشیده شدن، فلسفه عاشورا نیست...

گناه کنیم و بعد در مجلسی شرکت کنیم و بگوییم خوب دیگر گناهانمان بخشیده شد.

گناه آن وقت بخشیده می شود که روح ما پیوندی با روح حسین بن علی بخورد.

اما اینکه از مجلس حسین بن علی بیرون برویم و دو مرتبه دنبال آن گناه برویم،

 نشانه این است که روح ما با روح حسین بن علی پیوند نخورده است.

شهید مطهری...