کی ما رو تا امروز آورد؟؟؟

به قول آقای رسالت بوذری خدا بود که تا اینجا ما رو آورد،

 30 امین روز شده و همه حس خوبی دارند که گرسنگی و خستگی و گاهی سرگیجه و سردرد

 و تحمل کردن تا به امروز برسند، تا به خدا گفته باشند: چشم...

حتما تو هم دلت تنگ میشه، برای لحظه افطار، برای صدای ربنا، 

برای گرسنه شدنت موقع ناهار، برای گاهی غر زدن، برای رنگ و روی پریدت...

نجابت مدینه برام قابل باور بود، ازش یاد گرفتم لا حول ولا قوة الا بالله رو عملا وارد زندگیم کنم.

برنامه ماه عسل روزه دار و غیر روزه دار و به فکر می برد...

شب های روشن با اجرای دلنشین آقای بوذری صفای شب هام شده بود و با شروعش خواب

 از سرم می پرید...

همه، کم و زیاد از قبل ماه رمضان بهتر شدیم، حیف، دعا کنیم دوباره کار و خراب نکنیم...