مهمان آقای مهربانی ها
بودیم؛
کوه سنگی را اولین بار بود
که تجربه می کردم؛
غرق خنده و شوخی با رفقا
بودیم و بالا می رفتیم؛
هوا ناجوانمردانه سرد بود، غرغر می کردیم و می خواستیم قید بالا رفتن
را بزنیم...
غافل از اینکه چند جوانمرد بالا منتظر
بودند تا پذیرایی گرمی از ما کنند!
رفقای امام رضایند دیگر...