امیرالمؤ منین (ع) فرمود: رسول خدا (ص) فرمود: بنگرید:
که با چه کسى هم صحبت هستید؟ زیرا هیچکس نیست که مرگش فرا رسد جز آنکه یارانش در پیش خدا برابرش مجسم شوند، اگر از نیکان باشد نیکانند (و بدانها شاد شود) و اگر از بدان باشد بد هستند (و بداند که بسرنوشت آنان دچار شود) و هیچکس نیست که بمیرد و هنگام مرگش برابر او مجسم نشود.
اصول کافى جلد 4 صفحه 451
گوشه گیرى اختیار کن، خویش را مشهور مگردان و شخصیت خود را از مردم پنهان بدار. نام خود را بر سر زبانها مینداز بیاموز و عمل کن، خاموش باش که سلامت بمانى، خوبان را شاد و شادمان کن، گرچه فاجران خشمگین شوند و باکى بر تو نیست هر گاه احکام دین خویش را آموختى مردم ترا نشناسند یا تو آنان را نشناسى.
حضرت امیر المؤمنین علیه السّلام به کمیل بن زیاد نخعى
ارشاد القلوب جلد 1 صفحه 242
پیش از آنکه درباره ی زندگی، گذشته و شخصیت من قضاوت کنی…
خودت را جای من بگذار…
از مسیری که من گذشته ام عبور کن…
با غصه ها…
تردیدها…
ترسها…
دردها و خنده هایم زندگی کن…
یادت باشد هرکسی سرگذشتی دارد، هرگاه به جای من زندگی کردی،
آنگاه می توانی درباره ی من قضاوت کنی
پیامبر صلی الله علیه و آله:
از چند رنگى و اختلاف در دین خدا بپرهیزید، زیرا یکپارچگى در آنچه حق است ولى شما آن را ناخوش مى دارید، از پراکندگى در آنچه باطل است اما خوشایند شما مى باشد، بهتر است. خداى سبحان به هیچ یک از گذشتگان و باقى ماندگان بر اثر تفرقه و جدایى خیر و خوبى عطا نکرده است.
به قول استاد رائفی پور
اگه ضرب المثل خواهی نشوی رسوا، همرنگ جماعت شو
درست و منطقی بود، هیچ وقت عاشورا برای امام حسین (ع) پیش نمی اومد و امام حسین جاودانه نمی شد...
حواسمون هست!!! به خاطر این رسوا نشدن، دائم داریم راه غلط بقیه رو میریم و رسوا می شیم...
به خاطر خودش قدم برداریم تا از نورش به ما ببخشه...
همرنگ این جماعت هزار رنگ، شدن
آفتاب پرست می خواهد،
نه یکتاپرست...
امام علی (ع):
شیطان از درگاه الهی رانده شد و او کسی بود که شش هزار سال خدا را
عبادت و پرستش نموده بود و البته معلوم نیست از سال های دنیا یا از
سال های آخرت و این انحطاط به خاطر یک لحظه تکبر در برابر دستور خدا بود ...
اگه به یه بنده کفشمون هم بنازیم ...
امام جعفر صادق (ع):
از پیغمبر پرسیدند: کفاره غیبت چیست؟ فرمود: برای آن کس که غیبتش کردی
هر زمان به یادش افتادی از خدا طلب آمرزش کنی .
بین زوار که باشم، کرمت بیشتر است
قطره هیچ است اگر، وصل به دریا نشود...
امن تر از حرمت نیست، همان بهتر که
کودک گم شده در صحن تو پیدا نشود...
دردهایم به تو نزدیکترم کرده طبیب
حرفم این است که یک وقت مداوا نشود...
آتشی نمى سوزاند ابراهیم را؛
و دریایى غرق
نمی کند موسى را؛
مادری، کودک دلبندش را به دست موجهاى خروشان نیل می
سپارد؛
تا برسد به خانه ی فرعونِ تشنه به خونَش؛
دیگری را برادرانش به چاه مى اندازند؛
سر از خانه ی عزیز مصر درمی آورد !
مکر زلیخا زندانیش می کند؛
اما عاقبت بر تخت ملک می نشیند...
از این قِصَص قرآنى هنوز هم
نیاموختی؟!
که اگر همه ی عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته
باشند؛
و خدا نخواهد؛
نمی توانند ...
او که یگانه تکیه
گاه من و توست !
http://oboor.persianblog.ir/
