تن آری اما روح نه!

امام حسین (ع) در مقابل لشکر دشمن می ایستد و فریاد می کند:

مردم کوفه! آن ناکس، پسر ناکس، آن زنازاده پسر زنازاده، امیر شما، فرمانده کل شما، آن کسی که شما به فرمان او آمده‏اید به من گفته است که‏ از این دو کار یکی را انتخاب کن

یا شمشیر، یا تن به ذلت دادن،

آیا من‏ تن به ذلت بدهم؟

هیهات که ما زیر بار ذلت برویم!

ما تن خودمان را در جلوی شمشیرها قرار می‏دهیم ولی روح خودمان را در جلوی شمشیر ذلت هرگز فرود نمی‏آوریم.

 خدای من که در راه رضای او قدم بر می‏دارم راضی نیست و می‏گوید نکن،

پیغمبر (ص) که وابسته به مکتب او هستم، می‏گوید نکن،

آن دامنهایی که من در آنها بزرگ شده‏ام،

دامن علی (ع) که روی زانوی او نشسته‏ام به من می‏گوید تن به ذلت نده …

اللهوف، ص 47