مثل بچه هایی که دوست دارند برق توی سیم را هم تجربه کنند.

فکر کن یک جورهایی حوصله ات از این حرفها سر رفته باشد. دلت بخواهد لمسش کنی.

 مثل بچه هایی که دوست دارند برق توی سیم را هم تجربه کنند.

دلت هوای خدایی را کرده باشد که می‏شود سر گذاشت روی شانه اش و غربت سال های هبوط را گریست.

خدایی که بشود چنگ زد به لباسش و التماسش کرد.

خدایی که بغل باز می کند تا در آغوشت بگیرد.

حتی صدایت می‏کند؛ و سارعوا الی مغفره من ربکم…

خدایی که می شود دورش چرخید و مثل چوپانِ داستان موسی و شبان بهش گفت:

  الهی دورت بگردم…

فاطمه شهیدی...